Dua; İslâm’ın özü, mü’minin silahı, kulun yaratıcısına, Rabbine acziyetini ifade etmesidir. Dua, kulların durumlarını, isteklerini kâinatın hâlıkına arz etme hadisesidir Dua, İslam Dini’nde en makbul ibadetlerden sayılır. İşin esası, bütün..
Dua; İslâm’ın özü, mü’minin silahı, kulun yaratıcısına, Rabbine acziyetini ifade etmesidir. Dua, kulların durumlarını, isteklerini kâinatın hâlıkına arz etme hadisesidir
Dua, İslam Dini’nde en makbul ibadetlerden sayılır. İşin esası, bütün ibadetlerimizin mahiyeti, amacı duadır. Aslında, dua etmeyen insan bir hiç mesabesindedir. Nitekim Kur’an-ı Kerim’de: “Dualarınız olmasa Allah size ne diye değer versin” buyrulmaktadır. Allah, mahlukatın halıkı olarak herkesin durumunu ve ihtiyaçlarını şüphesiz en iyi bilendir. Buna rağmen, Mevla’mız kendisine dua edilmesinden, istenmesinden hoşlanır,bunu emreder ve dualara mutlaka icabet eder.
İfade etmek gerekir ki, diğer Müslüman topluluklarda olduğu gibi, bizim toplumumuzda da kader, tevekkül, şefaat, içtihat vb. konularda nasıl bazı eksik ve yanlış anlama veya yorumlamalar var ise, dua konusunda da hatalı anlayış ve yorumlamalar mevcuttur. Bunların en belirgin sebebi dini bilgilerimizin bazılarının eksik ve hatalı, bazılarının ise yanlış olması, bid’at ve hurafelere dayanmasıdır.
Duanın adabı, usulü elbette vardır, ancak en öneli kriteri önce fiili duayı yapmak sonra da kavli duayı etmektir. Yani, kul olarak üzerimize düşen ve yapmamız gereken işleri ifa edip, daha sonra da ihlas ile samimiyetle, gönülden gelen sahih his ve duygularla Rabbimize halimizi arz etmek, dua etmek ve yalvarmaktır.
Söz gelimi, çiftçilikle uğraşan bir insan önce tarlasını olması gerektiği gibi sürmeli, tohumu zamanında ve usulüne uygun olarak ekmeli, gerekiyorsa sulama ve ilaçlama işlerini eda etmeli, yani fiili duasını eda ettikten sonra, Mevla’ya kavli olarak dua etmelidir. Bu işlerden sonra “duaya ne gerek var, bunca işlemden sonra zaten ürün olacaktır” dememelidir. Çünkü rızık verici Allah’tır c.c. Sen ekersin dikersin ama bu işin başka yönleri de vardır. Mesela yel olur, sel olur, don olur, güneş yakar, yağmur çürütür vs.
Bina yapan bir usta malzemeyi yeteri kadar ve usulüne uygun şekilde kullanmalı, işin her aşamasında pür dikkat kesileli ve iş bitince de “Ya Rabbi hayırlı eyle, güle güle kullanmayı nasip et…” şeklinde kavli duasını etmelidir.
Misalleri çoğaltmak elbette mümkün ama müşahhas ve yaşanmış bir örnek ile meseleyi izah edelim: İsmi mahfuz beldenin birinde uzun süre yağmur yağmayınca toprağa ektikleri tohumları yeşermeyen-bitmeyen yöre halkı yağmur duasına çıkarlar ama rahmet gelmemiş. İnsanlar 2-3 defa daha yağmur duasını çıkarlar ama yine de netice alamazlar. Son çare olarak yakın bir yörede yaşayan, duasının makbul olduğuna inandıkları bir Allah dostuna gidip hallerini arz ederler, Yağmur duasına çıkmasını isterler.
Zatı muhterem talebi kabul eder ve onun tavsiyesi ile duadan önce 3-5 kişilik bir grupla beldede evleri ziyarete başlarlar. Bu ziyaret sırasında insanların halini hatırını sorarlar, ihtiyaçlarının olup-olmadığını tespit ederler. Ziyaret sırasında kimsesiz ve yaşlı bir kadın damının aktığını, bu nedenle yağmur yağmaması için Allah’a yalvardığını dua ettiğini söyler. Maddi durumunun iyi olmadığını belirten yaşlı bir kişi de giyecek ayakkabısının olmadığını, yağmurlu havada bu nedenle dışarı çıkamadığını beyan ile yağmur yağmaması için devamlı Allah’a dua ettiğini belirtir.
Allah dostu yöre halkına der ki, arkadaşlar, haydi bakalım, önce damı akan kadının damını onaralım, ayakkabısı olmayan insana da bir ayakkabı temin edelim. Beraberce akan damı onarırlar, diğer insana da ayakkabı temin ederler yani böylece fiili dualarını yapalar ve ondan sonra da yağmur duasına çıkarlar, kavli dualarını ederler.
Ve nitekim yağmur duasına çıkan insanlar geri dönüp henüz evlerine gelmeden Rahmanın rahmeti gelir ve beklenen yağmur yağar.
Meselenin aslı ve esası şudur ki, kul önce üzerine düşen görevleri usulü ve adabınca tam olarak ifa edecek ve sonra da Mevla’ya halini arz edecek, dua edecektir. Selam ve dua ile….
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)